Quotes:
"Building a human was easy, the Auditors knew exactly how to move matter around. The trouble was that the result didn't do anything but lie there and, eventually decompose.This was annoying, since human beings, without any special training or education, seemed to be able to make working replicas quite easily."
... They built a woman. It was a logical choice. After all, while men wielded more obvious power than women, they often did so at the expanse of personal danger,.. Beautiful women often achieved great things, on the other hand, merely smiling at powerful men. "
"Of course someone would be that stupid. Some humans would do anything to see if it was possible to do it. If you put a large switch in some cave somewhere, with a sign on it saying 'End-of-the-World Switch. PLEASE DO NOT TOUCH', the paint wouldn't even have time to dry. "
"This is true. A chocolate you did not want to eat does not count as chocolate. This discovery is from the same branch of culinary physics that determined that food eaten while walking contains no calories."
"Susan, can you imagine what it is like to experience taste for the first time? We built our bodies well. Oh, yes. Lots of tastebuds. Water is like wine. But chocolate... Even the mind stops. There is nothing but the taste. " She sighed. "I imagine it is a wonderful way to die."
Kitap review'ı konusunda çok iyi değilim ama bazen okuduğum kitapların genel detayları dışında unuttuğumdan belki de self-note şeklinde yazarsam geri dönüp okurum diye düşündüm. Bu kitap Terry Pratchett'ın geniş hayal dünyasını yansıtan Discworld serisinin güzel örneklerinden biri. Yaklaşık 2 yıldır kitaplığımda duruyordu ama doktoradan dolayı bir türlü vakit bulup başlayamıyordum. Hazır e-reader'ım error vermişken fırsattan istifade noel tatili zamanı İstanbul uçuşunda yanıma aldım ve ocak ayı sonunda da bitirdim.
Kitapta ana karakterlerimiz; Reaper Man ve Mort kitaplarından da tanıdığımız karakter olan Death ve torunu Susan Sto Helit, saatçiler sendikasında öksüz olarak büyümüş olan Jeremy, hırsızlar sendikasında öksüz olarak büyüyen ve sonra sonra kendini zamanı ve tarihi kontrol eden History Monks'lar arasında bulan Lobsang ve Lobsang'in güçleri sahte mi değil mi son ana kadar çıkaramadığımız tarih rahiplerinin hademesi olan Lu-Tze'den oluşuyor. Ana villain olan karakterler bir nevi uzaylı formunda olup dünyanın ve evrenin düzenini inceleyen Gözeticiler yani Auditors. Bu Auditors olayını Fringe dizisindeki kel kafalı gözetmenlere benzettim, insanları ve duyguları ve evreni sadece data olarak algılayan bu yaratıklar, villain olarak gerçekten çok başarılıydılar. Fakat bu kitapta Auditors'ın kendileri aslen gri balçık ve duman formunda yaratıklarken insan doğasını anlamak için önce aralarından birini güzel bir kadın formuna sokup olaya fitne karıştırıyorlar. Lady LeJean isimdeki bu auditor, müşteri kılığında zamanı anlama ve saat yapma konusunda bir dahi olan Jeremy'nin dükkanına gelip ona zamandaki her salisenin tikiyle beraber hareket eden aşırı dakik ve mükemmel olan bir cam saati yapmasını söylüyor. Auditors'un asıl amacı bu saat ile zamanı durdurup insanların yarattığı olasılıksızlığı ortadan kaldırmak. Auditors'ın planını farkeden Death torunu Susan'ı bu olayı çözmek için görevlendirirken kendisi de mahşerin dört atlısını toplayıp Auditors ile savaşmaya gidiyor. Plot twist olarak mahşerin aslında beş atlısı olduğunu ve bunun ilkinin Kaos/Chaos olduğunu ve daha sonra kendini emekli edip sütçü Ronnie olarak dolaştığını öğreniyoruz. Susan dışında saati bulma görevine History Monks'ların bile gizemini çözemediği başka bir dahi karakter olan Lobsang ve komik hocası Lu-Tze de katılıyor. Çünkü zaman durduğunda kendi zamanıyla haraket edebilenler de normal insan olmayan bu karakterler.
Savaşın sonunda çokluktan bireyselliğe geçen ve kendini iyice insan hissetmeye başlayan Lady Lejean aka Unity'nin de yardımıyla Auditors'ı çikolata yedirerek öldürebileceklerini keşfediyorlar ve Auditors'ların çoğu death by chocolate ile yenilgiye uğrarken en son saate ulaşan Lobsang zamanı History Monks'ların tepesindeki makaralarla tekrar başlatıyor. Meğersem Lobsang ve Jeremy bir ruhun iki bedene bölünmesiyle oluşan aynı kişilermiş ve annesi Zaman'ın ta kendisiymiş. Hikayenin sonunda Jeremy ile birleşen Lobsang (Lobsang karakteri daha baskın kalıyor çünkü) annesi Zaman ve babası Wen the Eternally Suprised'ı tatile gönderip Zaman'ın kişiliğini kendi devralıyor. Sarkastik kişiliğimiz Susan ise öğretmenlik görevine geri dönüyor.
Özellikle Susan'ın komik ve sarkastik kişiliğini daha net tanımak ve Auditors gibi evreni data olarak gören yaratıklarla tanışmak güzeldi. Hala en sevdiğim Discworld kitabı yaptığı müthiş din alegorisinden dolayı Small Gods olsa da, Death karakterinin aktif olduğu Mort kitabından sonra sevdiğim ikinci Death karakteri bazlı Discworld kitabı da bu oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder